Η ιστορία της αποτρίχωσης ξεκινάει το 4000 π.χ επίσης στη μακρινή Ανατολή…

Οι άντρες ξύριζαν το πρόσωπο τους έως και 2000 χρόνια πριν, με την χρήση ακονισμένης πέτρας και κοχυλιών για να απομακρύνουν τρίβοντας τις ανεπιθύμητες τρίχες.
Οι Αιγύπτιοι, συμπεριλαμβανομένης της Κλεοπάτρας, έκαναν αποτρίχωση στα πόδια τους με μπρούτζινα ξυράφια , ενώ κάποιοι άλλοι έκαναν αποτρίχωση με ζάχαρη και άλλοι με μέλι μελισσών.

Μεταξύ των αρχαίων Αιγυπτίων, ένα φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο ήταν σύμβολο status. Χρησιμοποιούσαν επίσης αποτριχωτικά φτιαγμένα από άμυλο, αρσενικό και ασβέστη. Αυτό το πάθος για την αποτρίχωση σχετίζονταν και με θέματα υγιεινής, καθώς το ζεστό ανατολίτικο κλίμα βοηθούσε τα μικρόβια και τις αρρώστιες να πολλαπλασιάζονται και η αποτρίχωση σε όλο το σώμα ήταν μια μέθοδος προληπτική ενάντια στις μολύνσεις.

Όπως οι Αιγύπτιοι, έτσι και οι Μικρασιάτες χρησιμοποιούσαν μια μέθοδο αποτρίχωσης που ονομαζόταν sugaring (φυσική αλοιφή από λεμόνι και άλλα φυσικά συστατικά με βάση την ζάχαρη). Με το απαλό μείγμα έτριβαν ή τράβαγαν τις τρίχες. Η υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη εμπόδιζε την ανάπτυξη των βακτηριδίων στα ζεστά κλίματα. Η μέθοδος αυτή είχε γεννηθεί κατά τις φήμες από τα γαμήλια τελετουργικά της Μικράς Ασίας σύμφωνα με τα οποία τη νύχτα πρίν το γάμο, οι νύφες αφαιρούσαν τις τρίχες από όλο το σώμα τους εκτός από τα φρύδια και τα μαλλιά τους.

Σύμφωνα με το τελετουργικό η νύφη διατηρούσε το άτριχο σώμα κατά την διάρκεια του γάμου της, σαν σύμβολο καθαριότητας και σεβασμού προς τον σύζυγο. Γενικά, η αποτρίχωση αποτελούσε πολύ σημαντικό κομμάτι υγιεινής από τα αρχαία χρόνια, τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άντρες.

Κοντά στα τέλη του 18ου αιώνα, σχεδιάστηκε το πρωτο εργαλείο για αποτρίχωση, όπως ένα ασφαλές ξυράφι. Εφευρημένο το 1762 από έναν Γάλλο μπαρμπέρη, Jean Jacks Perret, ήταν μια μεταλική λεπίδα τοποθετημένη κατά μάκρος σε ένα κομμάτι μέταλλο έτσι ώστε να προστατεύει το χέρι που το κρατάει.

Το κερί ήταν πάντα μία ιεροτελεστία για τις Βραζιλιάνες γυναίκες οι οποίες χρησιμοποιούσαν εκκρίσεις από το δέντρο Coco de Mono για να απομακρύνουν τις τρίχες από το σώμα τους. Σήμερα, οι μητέρες «μυούν» τις κόρες τους από την ηλικία των 15 στην αποτρίχωση με κρύο κερί.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΤΡΙΧΩΣΗΣ

Ξύρισμα
Η πρώτη επανάσταση του ξυρίσματος έγινε από έναν πωλητή που εφεύρε το ξυραφάκι, King Gillete. Ενώ είχε την ιδέα για τα ξυραφάκια μιας χρήσης το 1895, έπρεπε να φτάσουμε στο 1903 οπότε και συνεργάστηκε με τον William Nickerson, έναν καθηγητή του Μ.Ι.Τ. (Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης), για να βγεί το προιόν τελικά στην αγορά με εκπληκτική επιτυχία. Το 1915 το Gillette παρουσίασε το πρώτο ξυράφι ειδικά για γυναίκες. Το 1931 ανακαλύφθηκε από τον Jacob Schick η ηλεκτρική ξυριστική μηχανή και το 1940 εμφανίστηκε στην αγορά από την Remington η πρώτη ηλεκτρική ξυριστική μηχανή ειδικά για γυναίκες. Το 1975 εμφανίστηκε το πρώτο ξυραφάκι μιας χρήσης για γυναίκες, και το 1995 έχουμε το πρώτο ζελέ ξυρίσματος, χωρίς σαπούνι.

Αποτριχωτικές κρέμες
Η πρώτη σύγχρονη αποτριχωτική κρέμα, Nair® Lotion, «γεννήθηκε» στην Νέα Υόρκη από την Carter-Wallace, Inc το 1940, λόγω ελλείψεων του πολέμου επειδή οι κάλτσες ήταν σπάνιες και τα πόδια ήταν γυμνά. Επίσης έκαναν εισαγωγή ανάλογων προιόντων και από την Γαλλία. Μια άλλη φίρμα, η Sally Hansen, εισήγαγε στην αγορά την απροτριχωτική κρέμα προσώπου, Facial Hair Creme Remover, το 1981 και την Αποτριχωτική Λοσιόν με baby oil το 1985.

Κρύο Κερί
Η μέθοδος αποτρίχωσης με ταινίες από κερί ξεκίνησε στα τέλη 1960 και αρχές 1970. Προέρχεται από την μέθοδο αποτρίχωσης με ζάχαρη στη Αρχαία Μέση Ανατολή. Κατα την διάρκεια αυτών των χρόνων, ένας χημικός παρήγαγε μια κολλώδη ουσία την οποία χρησιμοποιούσε, κολλημένη σε ένα χαρτί, για να αφαιρέσει τις τρίχες από την ρίζα τους. Υπήρξαν όμως κάποια προβλήματα. Ενω, οι τρίχες έπρεπε να βγαίνουν κολλημένες στην κολλώδη αυτή ουσία, όχι μόνο δεν έβγαιναν, γιατί έσπαγαν, αλλά επίσης η κόλλα τραβούσε το δέρμα και προκαλούσε ερεθισμούς και κοκκινίλες.

Ζεστό κερί
Το κερί ήταν γνωστό στην Ευρώπη από πολύ παλιά. Η πρώτη μέθοδος αποτρίχωσης με κερί, που έχει ακόμη μεγάλο κοινό αναφερόταν στην θέρμανση συμπαγούς κεριού, το οποίο ζεσταίνεται, απλώνεται στο δέρμα και το τραβάμε για να αφαιρέσουμε τις τρίχες.